Un tro yr oedd yna Lygoden fach fach pwy, wrth ddod allan o’i dwll, wnaeth gyfarfod a Llew anferth.
“Plis, Mistar Llew, Paid a’m bwyta. Falle wnei di fy angen rhyw ddydd.”
Atebodd y llew, “Pam buaswn i eisiau rhywun mor fach a ti?”
Wrth ystyried pa mor fach oedd y llygoden, fe wnaeth y llew cydymdeimlo ag e a’i adael yn rhydd.
Un diwrnod, Clywodd y Llygoden rhuo anferth.
Y Llew ydoedd.
Pam cyrhaeddodd y lleoliad, darganfyddodd bod y llew yn sownd mewn trap.
“Wna i dy achub di!” ebe’r llygoden.
“Ti?” Mi rwyt ti’n rhy fach i dasg mor fawr.”
Dechreuodd y llygoden gnoi ar raff y rhwyd ac roedd y llew wedi cael ei achub.
O’r diwrnod hwnnw ymlaen roeddent yn ffrindiau am byth.
martes, 29 de diciembre de 2009
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
Simon Ager nos lo contó en galés y lo publicó en su blog "Omniglot". gracias a él, otros muchos se animaron (hasta 15 personas más)
ResponderEliminar